Dochodzi do nich niezwykle często – zarówno w domu, jak i w zakładach pracy. Są bardzo bolesne i wymagają właściwego opatrzenia. Chodzi oczywiście o oparzenia skóry. Gdy dojdzie to takiego urazu, sposób postępowania zależy od tego, jak poważne jest uszkodzenie skóry. Sprawdź, jak wyglądają poszczególne stopnie oparzenia i co zrobić, aby ograniczyć ich konsekwencje.
Do oparzeń skóry może dojść w rozmaitych sytuacjach. Najczęściej wystarczy chwila nieuwagi, aby prysnąć gorącym tłuszczem na dłoń trzymającą patelnię, narazić się na działanie pary wodnej czy drażniących substancji. Chcąc ograniczyć skalę obrażeń, trzeba zadbać o jak najlepsze opatrzenie rany, np. przy zastosowaniu nowoczesnego opatrunku hydrożelowego. Aby jednak wiedzieć, jak postępować, musisz poznać stopnie oparzeń. Sprawdź ich podstawowe wyznaczniki i zacznij umiejętnie oceniać skalę uszkodzeń.
Rodzaje oparzeń – stopień pierwszy
Najmniej groźne oparzenia skóry to te klasyfikowane do pierwszego stopnia. Oparzenie tego rodzaju:
- obejmuje wyłącznie naskórek – temperatura nie uszkadza głębszych tkanek skóry,
- objawia się przede wszystkim zarumienieniem skóry, któremu towarzyszy obrzęk,
- jest bolesne – skóra jest wrażliwa na dotyk i łatwo ją „urazić”,
- nie wymaga zazwyczaj interwencji lekarskiej – skóra regeneruje się w ciągu kilku dni, a ryzyko powstania blizny jest znikome.
Jeśli doznasz takiego delikatnego oparzenia:
- jak najszybciej schłodź obszar skóry, który został uszkodzony – najlepiej zrobić to pod chłodną wodą. Kąpiel powinna trwać trzydzieści minut. Pozostaw skórę nieosłoniętą, jeśli miejsce oparzenia nie jest narażone np. na otarcia i inne urazy mechaniczne,
- możesz również nałożyć na nie (bez wcześniejszej kąpieli) opatrunek hydrożelowy – zapewni natychmiastowe schłodzenie miejsca urazu, nawilżenie skóry i pomoże załagodzić ból, a także ochronić oparzenie przed zainfekowaniem.
Oparzenia skóry – stopień drugi
Drugi stopień oparzenia oznacza już poważniejsze uszkodzenie skóry. Gdy do niego dojdzie, oznacza to, że poza naskórkiem obrażenia doznały głębsze warstwy skóry. Objawia się:
- wystąpieniem pęcherzy na skórze – pojawiają się w ciągu 24 godzin od wypadku,
- większą bolesnością,
- dłuższym czasem gojenia się – najczęściej to ok. 2 tygodni,
- większym ryzykiem zainfekowania (np. wówczas, gdy pęcherze pękają i dochodzi do otwarcia się rany).
Jeśli powierzchnia oparzenia II stopnia nie zajmuje więcej niż 1-2% ciała, nadal można je uznać za oparzenie lekkie. Do oceny powierzchni oparzenia możesz zastosować regułę jednej dłoni - twoja dłoń ze złożonymi palcami to ok 1% powierzchni ciała. Niemniej jednak, takie opatrzenie wymaga już większej uwagi. Gdy dojdzie do oparzenia:
- schłodź miejsce – podobnie jak przy oparzeniu I stopnia (kąpiel w wodzie lub od razu opatrunek hydrożelowy) – pomoże to ograniczyć uszkodzenia tkanek i przyspieszy czas rekonwalescencji,
- koniecznie zabezpiecz oparzenie przy pomocy odpowiedniego opatrunku – najlepiej sprawdzi się nowoczesny opatrunek hydrożelowy (zapewni dodatkowe, maksymalne schłodzenie, nawilżenie naskórka, zabezpieczenie przed drobnoustrojami i urazami, złagodzenie bólu),
- jeśli pęcherze są większe niż 2,5 cm lub Twój stan nie poprawia się, skonsultuj się z lekarzem, aby uzyskać dodatkową pomoc.
- pamiętaj, że szczególnej uwagi wymagają oparzenia twarzy, dróg oddechowych, dłoni, stóp oraz krocza, oraz oparzenia na całym obwodzie kończyny (tzw. oparzenia okrężne). W takim przypadku niezwłocznie skonsultuj się z lekarzem na najbliższym Szpitalnym Oddziale Ratunkowym, a jeśli nie możesz się tam udać sam - wezwij Pogotowie Ratunkowe.
Oparzenia rodzaje – stopień trzeci
Klasyfikacja oparzeń w większości ujęć kończy się na stopniu trzecim. To najpoważniejsze obrażenia, w każdym przypadku zaliczane do ciężkich i zagrażających zdrowiu. Taki stopień oparzenia oznacza, że:
- uszkodzenie skóry (i jej martwica) dotknęły także głębsze pokłady skóry wraz z naczyniami krwionośnymi, nerwami podskórnymi i podskórną tkanką tłuszczową,
- skóra przyjęła barwę od białej, przez białoszarą aż po brunatną,
- powstaną blizny pooparzeniowe.
Jeśli dojdzie do takiego poparzenia, bezwarunkowo potrzebna jest pomoc lekarza, a w poważnych przypadkach – hospitalizacja.